W pierwszą niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla, Kościół zaczyna okres liturgiczny Adwentu, przydatny czas, aby zachować się uważnie i czujnie, patrząc na nas i na rzeczywistość, która nas otacza, i starać się odpowiadać działaniu Ducha Świętego w poszukiwaniu nawrócenia się. Do tego potrzebujemy trzech podstawowych postaw, które nas zachęcają, abyśmy żyli duchowością Adwentu: organizacji, modlitwy i nadziei.
Dlaczego organizacja przyjdzie najpierw? Musimy przygotować się na przyjęcie Pana i do tego liczymy na strategię i wybór organizacji naszego czasu, na dobre zaplanowanie wyborów i związków. W bieganina końca roku, jesteśmy kuszeni, aby skupić się na tym, co przemija, odpowiadając na apele, które niczego nam nie dodają.
Aby opanować nasze zmysły, na drodze do osobistego uświęcenia przez doświadczenie nawrócenia i ascezy, ważne jest zorganizować czas, zarezerwowany specjalnie na modlitwę i modlitewne czytanie Pisma Świętego w tym okresie, pozwolić, aby Bóg sam objawił Ci, jak On chciałby zostać przyjęty do twojego serca i naprawiać wszystko w nas, kierując naszym życiem. Adwent proponuje, abyśmy rozumieli wszystkie rzeczy w swojej relacji z Bogiem i skorzystali z każdej jako sposobu bycia z Nim. Z pewnością w tym spotkaniu między Bogiem a Tobą staną się najlepsze chwile! Nadal w tym temacie, przed Bożym Narodzeniem, byłoby idealne zrobienie skruszonej spowiedzi sakramentalnej, z wyraźnym pragnieniem bycia odnowionym w życiu wewnętrznym.
„Już mam „nie”, teraz idę szukać „tak!””. Tu pojawia się doświadczenie chrześcijańskiej nadziei. Niech te „nie”, które otrzymujemy w naszej codzienności, nie będą powodem znużenia i zniechęcenia, ale nadzieją i siłą w poszukiwaniu „tak”! Czy nie jestem zorganizowany? Nie mam życia modlitewnego? Czy we mnie mieszka beznadziejność? Mój bracie, biegnij po „tak” w swoim życiu! „Tak” cnót, „tak” miłości, „tak”, żeby to nie był tylko kolejny Adwent i jego znaczenia, ale prawdziwe przygotowanie do oczekiwania na godne przyjęcie Chrystusa!